Świetność w czasach PRL’u
FSO Polonez to zaprojektowany na podwoziu fiata 125p polski samochód średniej klasy. Wyprzedził swoją epokę oferując nadwozie typu 5 drzwiowy hatchback – a dzisiaj moglibyśmy je nawet nazwać liftback. Łącznie wyprodukowano ponad milion sztuk tego pojazdu.Początki sięgają czasów prosperity żerańskiej fabryki FSO – czasu kiedy firma spłaciła swoje zobowiązania wobec włoskiego Fiata, a fabryki działały pełną parą – wyposażone w bardzo nowoczesne maszyny. Szukając następcy dużego fiata, sięgnięto po koncept wykonany dla Fiata przez Giorgio Giugiaro – masywne, bezpieczne auto o futurystycznej jak na tamte czasy sylwetce. Ostateczny projekt pojazdu został wykonany przez polskiego stylistę Zbigniewa Watsona. Była to rzadka jak na ówczesne czasy współpraca firm z dwóch różnych światów – FSO i Fiata.
Po rocznym okresie intensywnych testów auta, zmodernizowana linia produkcyjna ruszyła pełną parą. 3 maja 1978 roku w 187 rocznice uchwalenia Konstytucji 3 maja był historycznym dniem w historii marki. Rocznie produkowano około 150 tysięcy pojazdów wyposażonych w silniki benzynowe o pojemności 1.3 litra i mocy 65KM oraz później w mocniejszych wersjach 1.5 litra o mocach 75KM i 81KM. Początkowo auta były wyposażone w 4 stopniowe przekładnie biegów, z czasem zastąpione przekładniami 5 biegowymi.
Od 1979 roku można było spotkać produkowane na potrzeby milicji i rządowych instytucji Polonezy z silnikiem Fiat DOHC 2.0 112KM. Auta te wyposażone już w 5 biegową skrzynię biegów rozpędzały się do 100 km/h w 12 sekund i rozpędzały auto do prędkości maksymalnej 175km/h!W procesie indywidualnej produkcji powstały również mocne, wyścigowe wersje o pojemności 2000 cm3.
Niekorzystne zmiany w koniunkturze w latach osiemdziesiątych nie pomogły fabryce FSO – planowane zmiany między innymi w gamie silników, nie doczekały się pozytywnego finału. W 1987 roku wprowadzono wprawdzie silnik 1.6 87KM, jednak było to ułamek planowanych zmian i unowocześnień.
Czasy współczesne
Polonez w nowej rzeczywistości dosyć długo walczył o swoją pozycję. W 1991 weszła wersja Caro, zmienił się wygląd (zmieniono min. wygląd reflektorów). Wreszcie zmodernizowano gamę silnikową – w tym silników diesla (Citroen). W 1993 roku pojawiło się wspomaganie kierownicy, poprawiono wygląd deski rozdzielczej oraz wprowadzono dobry ponad 100-konny szesnastozaworowy silnik produkcji Rovera o pojemności 1.4 litra.
W wersji „Plus” Polonezy mogły być wyposażone nawet w elektrycznie podgrzewane fotele.Kolejne zmiany dotyczyły wersji nadwoziowych – pojawiła się limuzyna (wersja ATU) oraz kombi – jednak ta ostatnia miała swoją premierę dopiero w 1999 roku – zdecydowanie za późno. W wyniku zbyt trudnego rynku, dla nieprzystosowanego auta nie było już ratunku – 22 kwietnia 2002 roku zawieszono produkcję.
Wersje specjalne i sportowe
Przy swojej dużej popularności auto zyskało wiele adaptacji – jako karetka, radiowóz, czy straż pożarna. Auta te były przystosowane do swoich funkcji, posiadały wzmocnione konstrukcje, oraz silniki.Polonez doczekał się wielu wersji rajdowych. Niektóre jedynie nieznacznie zmieniały jego charakterystykę, inne prawie całkowicie tworzyły nowy pojazd. Polonez 2000 Rally bazował na podzespołach Fiata 131 Abarth, co pozwalało na rozpędzenie tego pojazdu od 0-100 km/h w niecałe 6 sekund! Powstało kilkadziesiąt sztuk tego pojazdu.
Tymczasem unikalną wersję stworzył Andrzej Jaroszewicz, bazując na podwoziu Lancii Stratos. Stratopolonez wyposażony był we włoską jednostke napędową o mocy 285KM. Było to typowo sportowe auto – dzisiaj można je obejrzeć w Muzeum Techniki w Warszawie. Inne przeróbki tego pojazdu to wersje Polonez 1600C (1.6L 130KM), Polonez 1.5C Turbo (1.5 190KM), czy Polonez 2000 Turbo (2.0 270KM). Ciekawą odchudzoną wersja Poloneza to Polonez Caro (FSO Prima) 1.4 MPI 16V – dzięki lekkiej wadze auto z 125KM rozpędzało jednostkę od 0-100 km/h w 8 sekund!
1 - 19