Autobus miejski, produkowany w latach 1963-1977 przez polską firmę Jelcz, w Jelczu (obecnie Jelczu-Laskowicach) koło Oławy. Wzrost w latach 50. oraz 60. liczby ludności w polskich miastach spowodował zwiększone zapotrzebowanie na usługi transportowe.

Ze względu na brak w ofercie polskich producentów autobusów tego typu pojazdów oraz ich niewystarczający import, Jelczańskie Zakłady Samochodowe w 1962 roku zbudowały prototyp autobusu miejskiego Jelcz 272 MEX, który stanowił adaptację modelu Jelcz 043 przystosowaną do realizacji przewozów nich należą do stowarzyszeń miłośników komunikacji, a trzeci do prywatnego kolekcjonera.

W 2002 roku MPK w Krakowie przebudowało autobus na liniach miejskich. Do produkcji seryjnej nowy model wprowadzony został w 1963 roku. Do obecnych czasów w Polsce zachowały się trzy[potrzebne źródło] egzemplarze Jelczy 272 MEX. Dwa z nich należą do stowarzyszeń miłośników komunikacji, a trzeci do prywatnego kolekcjonera. W 2002 roku MPK w Krakowie przebudowało autobus Jelcz 043 na wersję 272 MEX.

Samochód Jelcz 315 był następcą mało udanego samochodu Żubr A80. W celu zwiększenia trwałości i niezawodności, najbardziej awaryjne zespoły Żubra A 80 zostały zastąpione nowymi. Prototypy samochodów Jelcz 315 badane były w latach 1966-67, a z początkiem stycznia 1968 przekazano użytkownikom 15 samochodów wykonanych w ramach serii próbnej.

 Produkcja seryjna Jelcza 315 ruszyła w IV kwartale 1968 r. W tym roku wykonano też ostatnią serię samochodów Żubr A80. Ogółem w 1968 r. wyprodukowano w JZS 1623 samochody ciężarowe

Samochód pożarniczy produkowany w koprodukcji przez Jelczańskie Zakłady Samochodowe i Fabrykę Samochodów Ciężarowych w Starachowicach. Pojazd powstał poprzez połączenia podwozia i kabiny Stara 244 z nadwoziem pożarniczym wybudowanym przez Jelcza. Pierwsze dwa prototypy zostały zaprezentowane już w 1972. Do ich budowy użyto prototypowego podwozia Star 244L wyposażonego w kabinę typu 642.

Pod koniec 1974 powstał prototyp finalny. Produkcja seryjna rozpoczęła się wprawdzie w 1975, lecz na szeroką skalę pojazdy zaczęły powstawać dopiero rok później. W latach 1975-1979 wyprodukowano 638 egzemplarzy pierwszej serii.

Jelcz M121M był pierwszym autobusem miejskim firmy Jelcz dostosowanym do potrzeb osób o ograniczonej mobilności - posiada niską podłogę w przedniej części pomiędzy pierwszymi a drugimi drzwiami, oraz specjalne miejsce do przypięcia wózka inwalidzkiego.

Podłoga znajduje się na wysokości 37 centymetrów nad jezdnią, dodatkowo podczas postoju na przystanku można ją obniżyć o kolejne 8 cm dzięki funkcji przyklęku. Tylna część autobusu jest podniesiona względem przedniej i oddzielona od niej schodkami. Jest to więc autobus niskowejściowy.

Seria samochodów ciężarowych przeznaczonych do zastosowań wojskowych o podwyższonej lub wysokiej mobilności w terenie, zbudowanych w układzie czteroosiowym, produkowanych przez Jelcz, wyposażonych w przystosowane do montażu dodatkowego opancerzenia lub integralnie opancerzone kabiny 2, 4 i 6 osobowe w wykonaniu standardowym lub o obniżonej wysokości.

Samochód ciężarowy wysokiej mobilności w terenie z napędem na wszystkie osie (układ jezdny 6x6), w wykonaniu ADR. Kabina wysoka lub obniżona, przystosowana do montażu dodatkowego opancerzenia lub integralnie opancerzona w wersjach 2,4 i 6-o drzwiowych.

 Podwozie specjalnie przeznaczone do zabudowy różnego rodzaju nadwozi w tym ramy podkontenerowej 15 - lub 20 - stopowej.  Układ napędowy 6x6, przystosowany do jazdy po drogach o twardej nawierzchni oraz  w warunkach terenowych. Możliwość pracy w zakresie temperatur: -30°C do +50°C.