W 1956 roku zaprezentowano prototyp samochodu ciężarowego Star 25, który był rezultatem wieloletnich prac konstrukcyjnych prowadzonych w Biurze Konstrukcji Przemysłu Motoryzacyjnego w Warszawie, mających na celu opracowanie następcy dla produkowanego od 1948 roku modelu Star 20.

Podukcję seryjną Stara 25 rozpoczęto w 1960 roku. Nadwozie pojazdu osadzone zostało na podłużnicowej ramie spawanej wykonanej z blachy tłoczonej. W układzie jezdnym zastosowano przednią oś sztywną zawieszoną na półeliptycznych resorach piórowych oraz dwóch hydraulicznych amortyzatorach ramieniowych. Z tyłu zastosowano most napędowy zawieszony na półeliptycznych resorach piórowych, dodatkowo wspartych przez pomocnicze resory piórowe.

Na podwoziu modelu Star 25 i jego pochodnych montowano różne wersje zabudów jak np. nadwozia furgonowe typu N-94 do przewozu ładunków, śmieciarki SM-2 Bajadera i SM-4, piaskarki PS-5, żurawie samochodowe Ż-3 oraz betoniarki MSH-2, wykorzystywane w branży budowlanej. Od 1960 roku na podwoziu modelu A25P w Jelczańskich Zakładach Samochodowych produkowane były nadwozia pożarnicze N751 wyposażone w motopompę M800E oraz N761 z autopompą A1600.

Pierwsze prototypy samochodu Star 200 powstały na przełomie lat 1964-1965.

Nowa, wagonowa, zamocowana na stałe nad silnikiem, kabina kierowcy zapewniała w pierwszym okresie produkcji dobre warunki pracy kierowcy. Drzwi kabiny otwierane są do przodu, fotele kierowcy i pasażera mają regulację ustawienia wzdłużnego (bez amortyzacji). Kabinę wyposażono w urządzenia grzewczo-wentylacyjne i była ona lepiej wyciszona. Skrzynia ładunkowa była stalowa z drewnianą podłogą, można w niej było przewozić ładunki o masie do 6000 kg. Masa własna samochodu wynosi 4200 kg. Star 200 może holować przyczepę o masie całkowitej do 8500 kg.

Terenowy samochód ciężarowy zaprojektowany do przewozu ładunków i ludzi po szosie i w terenie oraz holowania przyczepy o masie do 4 ton. Używany jako podstawowy samochód ciężarowo-terenowy w Wojsku Polskim. Produkcję seryjną rozpoczęto w 1973 roku.

Nadwozie pojazdu osadzone zostało na podłużnicowej ramie spawanej wykonanej z blachy tłoczonej. W układzie jezdnym zastosowano przedni sztywny most napędowy zawieszony na półeliptycznych resorach piórowych oraz dwóch hydraulicznych amortyzatorach teleskopowych.

Zawieszenie osi środkowej i tylnej stanowiły mosty napędowe, każdy zawieszony na dwóch odwróconych półeliptycznych resorach piórowych oraz sześciu drążkach reakcyjnych. Mosty napędowe wyposażone zostały w sterowaną pneumatycznie blokadę mechanizmu różnicowego. Układ hamulcowy dostosowano do zasilania hamulców przyczepy oraz wyposażony został w nadciśnieniowy system wspomagania.

Do napędu Stara 266 zastosowano polski, 6-cylindrowy, rzędowy silnik diesla z bezpośrednim wtryskiem paliwa typu S359 (od 1983 roku S359M), o pojemności skokowej 6842 cm³ i mocy maksymalnej 110 kW (150 KM). Jednostka napędowa zblokowana została z 5-biegową manualną skrzynią biegów S5-45, zespoloną poprzez wał rurowy ze sterowanym mechanicznie reduktorem SR-380M o dwóch przełożeniach.

Na potrzeby misji w Iraku w roku 2004 rozpoczęto pracę nad modernizacją ciężarówką Star. Nową wersję przystosowaną do patroli bojowych oznaczono jako Star 944 Hiena.

Podstawową modyfikacją było wprowadzenie uzbrojenia - wkm NSW kal. 12,7 mm. Karabin umieszczono na słupowej podstawie zamocowanej w przedniej części skrzyni ładunkowej. Wraz z podstawą wprowadzono siedzisko dla strzelca oraz mocowania na skrzynki z amunicją. Ponadto pojazd przystosowano do przewozu drużyny piechoty - w tylnej części skrzyni zamocowano ławki dla żołnierzy (siedzących plecami do siebie).

Wprowadzono, także częściowe opancerzenie - zamocowano stalowe (wzmocnione kompozytem) osłony chroniące przed lekkimi minami, a także częściowo przed pociskami z broni strzeleckiej i odłamkami. Dno skrzyni, podłogę oraz drzwi szoferki wyłożono wykładziną LIM-3. Ponadto zastosowano malowanie w barwach pustynnych.

W drugiej połowie lat 90. XX wieku w firmie Star postanowiono przygotować całkowicie nową generację ciężarówek dla Wojska Polskiego. Nową generację początkowo reprezentowały trzy samochody: Star 944, Star 1266 i Star 1466, jednakże do produkcji skierowano tylko 944 i 1466.

17 grudnia 1999 roku MAN SE kupił część firmy Star odpowiedzialną za produkcję samochodów ciężarowych, przejmując produkcję samochodów Star 944 i Star 1466. W związku z tym przeprowadzono proces „MAN-izacji” wyrobów, zastępując dużą część elementów tymi produkcji MAN.

Star 1444 jest pojazdem wysokiej mobilności taktycznej. Podwozie wykonano z wytrzymałej, hartowanej termicznie stali. Zawieszenie w wariancie 1444 4x4 BB jest w pełni mechaniczne, oparte na parabolicznych resorach piórowych i teleskopowych amortyzatorach hydraulicznych z tyłu uzupełnionych stabilizatorem.  Star 1444 posiada mechaniczną, 10 biegową skrzynię biegów (9 biegów do przodu, 1 do tyłu) Eaton 8309. Ponadto opcjonalnie proponowano skrzynię automatyczną ZF 12AS1210OD MAN TipMatic. Star 1444 posiada elektronicznie sterowany układ hamulcowy z ABS, specjalnie przystosowany do jazdy w trudnym terenie i opiera się wyłącznie na hamulcach bębnowych. W Starze 1444 przewidziano możliwość montażu trzech typów kabin, odchylanych hydraulicznie.

W 1999 roku zaprezentowano prototypy modeli Star 1266 o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) 12 t oraz 1466 o DMC wynoszącej 14 t. Auta te wyposażone zostały w szereg elementów stosowanych już wcześniej w samochodach marki MAN (kabiny, silniki, mosty napędowe, przekładnie kierownicze).

Po przeprowadzeniu testów oraz badań zdecydowano się na wdrożenie do produkcji w 2001 roku jedynie modelu 1466, który oprócz większej ładowności posiadał również mocniejszy o 70 KM silnik. Na podwoziu samochodu Star 1466 montowano różne wersje zabudowy: skrzynia ładunkowa, cysterna, nadwozia naprawcze oraz nadwozia do przewozu amunicji.