Kiedy usłyszymy, że firma produkująca motocykle, czy inne pojazdy decyduje się na produkcję samochodów – myślimy, że nie raz już tak było. Niedawno polski Romet wypuścił na rynek własne autko elektryczne, dobrym przykładem jest gigant motoryzacyjny – Honda, którego właściciel również rozpoczął od produkcji jednośladów, aby później wejść w rynek samochodowy. KTM po latach produkcji wyścigowych motocykli, zdecydował się na produkcję pojazdu X-Bow.

Tego typów przykłady możemy mnożyć. Jest jeden polski pojazd, który podobnie jak przytoczone wyżej pojazdy był „odpryskiem” od działalności  podstawowej i nie jest auto z naszych czasów. Mikrus, bo tak się auto nazywa został skonstruowany w 1956 roku przez zakłady lotnicze WSK Mielec i WSK Rzeszów, które na co dzień zajmowały się produkcją motocykli i samolotów.

Auto zostało zbudowane na założeniach pojazdu Goggomobil (sprowadzonego z Niemiec) i odpowiadało idei lekkiego, taniego pojazdu miejskiego. Mikrus MR 300 spełniał to założenie – jego cena wyniosła 50 tysięcy złotych (Warszawa kosztowała 120 tysięcy), co stanowiło zaledwie 50 ówczesnych  średnich pensji.

Małe autko zostało wyprodukowane jedynie w 1728 egzemplarzach, kiedy to w 1960 roku władze uznały, że produkcja jest nierentowna i zakazały dalszej produkcji.

Samochodzik był lekki i łatwo się prowadził, jednak był wygodny jedynie dla dwóch osób, z tyłu pomieścić mogły się głównie dzieci. Jego mankamentem na pewno było kiepskie wyciszenie wnętrza pojazdu (nikt o to nie zadbał) – głośny silnik dawał o sobie znać na zewnątrz, jak i wewnątrz pojazdu. Możliwe, że przy wzroście skali produkcji udałoby się znacznie obniżyć jednostkowe koszty, jednak decyzja władz była nieodwołalna. Projekt Mikrus zakończył się w smutny sposób.